Wanneer je een taal leert, ontdek je meer dan alleen een nieuwe manier van communiceren. Je leert ook een cultuur sneller begrijpen. Mijn ervaring met het spreken van Frans in een Franstalig land is dat inwoners het enorm waarderen als je moeite doet. Ze tonen interesse, en je krijgt vaak meer voor elkaar. Nederlanders vertellen me regelmatig dat ze Fransen onaardig of arrogant vinden omdat ze geen Engels willen spreken. Dat vind ik jammer. Hoewel Engels steeds gebruikelijker wordt, geeft het mij juist voldoening om me in de voertaal van een land uit te drukken. Als ik bijvoorbeeld naar Duitsland ga, probeer ik zoveel mogelijk Duits te spreken. Ik vind het leuk en zie waardering in de ogen van mijn gesprekspartner.
Een taal leren draait om experimenteren, kopiëren en fouten durven maken. Kinderen zijn hier een goed voorbeeld van. Zij leren spreken door hun omgeving na te bootsen, niet door grammaticaregels te bestuderen. Door herhaling ontdekken ze verbanden en passen deze onbewust toe in nieuwe situaties (Lammertink, 2018). Fouten maken hoort erbij. Voor volwassenen vraagt dit om moed, omdat je je kwetsbaar opstelt. Daarbij helpt het om leerstof net boven je huidige niveau te houden: het biedt uitdaging zonder overweldigend te zijn (Krashen, 2019). Succeservaringen vanaf het begin zorgen ervoor dat je gemotiveerd blijft.
Taalvaardigheid omvat spreken, luisteren, lezen en schrijven. Om je snel te redden in een Franstalig land ligt de focus bij mij op gespreksvaardigheid: luisteren en reageren. Daarnaast is het handig om basisinformatie te kunnen lezen, zoals op menukaarten of in brochures, en om geschreven letters en lettercombinaties correct uit te spreken. En andersom wil je deze klanken ook juist kunnen noteren.
Grammatica speelt naar mijn mening in het begin een ondersteunende rol, niet de hoofdrol. Op hogere niveaus wordt grammatica belangrijk en een steeds groter onderdeel van het leren van een taal, maar ik vind dat het ten alle tijden moet aansluiten op wat je wilt leren. Daarom werk ik vooral met chunks: korte zinnen of woordgroepen waarmee je direct nieuwe zinnen kunt bouwen. Dit stimuleert experimenteren en variëren met je kennis (Westhoff, 2006).
Kortom, doen, durven en experimenteren met taal zijn voor mij belangrijk om een nieuwe taal te leren!
